Waar Begin Je?
We hebben meer dan 300 originele en samengestelde bikepacking-routes in ons wereldwijde netwerk in bijna 50 landen.
Begin bij onze wereldwijde routekaart om onze gedetailleerde gidsen met GPS-kaarten en inspirerende fotografie te bekijken.
Lokale Overnachters
Het Local Overnighters Project is een internationale inspanning om nachtelijke bikepacking-routes over de hele wereld in kaart te brengen en te documenteren. Het is gemaakt door de lokale bevolking in hun achtertuin.
Onze tweejaarlijkse gedrukte publicatie, The Bikepacking Journal, is beschikbaar. Elk nummer bevat inspirerend schrijven en verbluffende fotografie. Details over de drie meest recente uitgaven vindt u hier. Om het per post te ontvangen (overal ter wereld), sluit je aan bij de Bikepacking Collaborative. Of klik hier om een selectie van verhalen in digitaal formaat te downloaden.
In onze nieuwste editie van Riders Lens onderzoeken we het werk van de Berlijnse fotograaf Fabian Tegeler, die een eclectische mix van beelden uit de hele stad en zijn reizen op twee wielen naar het buitenland deelt, plus enkele gedachten over hoe je het meeste uit welke apparatuur dan ook kunt halen. jij hebt. Zie hier meer
Mijn naam is Fabi. Maar de meeste mensen noemen me Taube. Taube is Duits voor duif. Ik hou van reizen, foto’s maken en fietsen. Verder geniet ik hier en daar van een lekker koud biertje en slaap ik graag in mijn hangmat in de buitenlucht. Skateboarden was de inspiratie voor mijn passies in fotografie, reizen en uiteindelijk bikepacking. Toen ik opgroeide, was dat het enige waar ik aan kon denken. Een van mijn vroegste herinneringen aan mijn interesse in fotografie is het bladeren door de skate- en reismagazines bij de kiosk op het treinstation en gefascineerd raken door de foto’s.
Dit was mijn ontsnapping uit de realiteit in een tijd voor het internet. Ik begon al snel allerlei goedkope tweedehands camera’s te kopen op rommelmarkten en kleine fotografiewinkels om mijn vrienden te documenteren die skateboarden en op straat rondhangen. De meeste van deze camera’s zouden maar een week of twee meegaan voordat ze verloren gingen of kapot gingen op een huisfeestje.
Fotografie werd voor mij belangrijker naarmate ik ouder werd. Ik bracht vele uren door met het doorbladeren van fotoboeken in mijn plaatselijke bibliotheek na mijn korte uitstapjes naar de krantenwinkels. Later heb ik een aantal jaren de wereld rondgereisd. Ik had altijd een kleine camera bij me en maakte foto’s voor mijn eigen persoonlijke visuele dagboek. Hoewel mijn belangrijkste focus nog steeds het straatleven en skateboarden was, wilde ik ook de diverse culturen documenteren die ik tijdens het reizen tegenkwam.
Mijn foto’s begonnen positieve feedback te krijgen en ik besloot naar Berlijn te verhuizen om fotografie te gaan volgen. Toen mijn botten ouder werden, veranderde mijn passie voor skateboarden in cruisen op mijn fiets over de hele wereld. Ik heb altijd een camera bij me. Ik geniet ervan de wereld om me heen te observeren en beelden verhalen te laten vertellen.
Dankzij de camera kon ik gemakkelijk communiceren met mensen uit alle lagen van de bevolking. Door mensen op de foto te zetten, heb ik ze een beetje leren kennen en een moment in hun leven kunnen vastleggen. Ik vond het ook leuk om een creatieve uitlaatklep te hebben en herinneringen te kunnen creëren waar ik de rest van mijn leven op terug kan kijken. Zonder fotografie zou ik veel van de speciale kleine momenten zijn vergeten die ik heb meegemaakt. Reizen met de fiets veranderde ook de manier waarop ik foto’s maakte. Ik werd een beetje langzamer en begon meer na te denken over mijn foto’s. Misschien heeft dit te maken met het rustige en bedachtzame karakter van het reizen op de fiets.
Ik woon en werk momenteel in Berlijn en ik doe mijn best om in deze vreemde tijden rond te komen. Indien mogelijk plan ik langere reizen. Maar de laatste tijd doe ik kleine one-nighters in Berlijn en Brandenburg met vrienden. Deze zijn gewoon voor de lol, om onze dagelijkse beslommeringen te vergeten, ons lichaam in beweging te krijgen en om bij te kletsen voordat we in onze hangmatten klimmen om te dromen van een Corona-vrije morgen.
Sinds mijn eerste fietstocht droom ik ervan om een enorme toer te maken. Van Berlijn naar Azië bijvoorbeeld, of de Pan-American Highway, of door heel Afrika. Overal, zolang ik maar een paar maanden in het zadel zit. Ik weet nooit waar ik mijn kamp zal opzetten. Dat gevoel van volledige vrijheid dat alleen mijn fietsreizen me kunnen geven, is mijn levensbloed. Het is mijn laatste kans om een fotoboek, een tentoonstelling in Berlijn en een videodocumentaire te maken.
Fabians Fotografie Uitrusting
Mijn favoriete camera is elke wegwerpcamera of smartphone die ik heb. Ik probeer het beste te halen uit de apparatuur die ik heb. Ik hou er niet van om met veel lenzen, flitsers of dure apparatuur te maken te hebben. Ik hou het graag simpel, praktisch en compact.
Mijn experimenten met analoge technieken omvatten het maken van gaatjescamera’s van luciferdoosjes en het veranderen van wegwerpcamera’s met zelfgemaakte filters. Tegenwoordig heeft mijn Fuji XT2 een 35mm 2.0 vaste brandpuntsafstand. Ik gebruik het zowel op reizen als voor commerciële en persoonlijke doeleinden. Mijn foto’s moeten zich dicht bij het gezichtsveld van de kijker bevinden. Ik gebruik meestal het natuurlijke samenspel van zonlicht en schaduw in mijn afbeeldingen en gebruik bijna nooit een flitser. Mijn camera hangt altijd om mijn nek. Als het te nat of te hobbelig wordt, wikkel ik het in handdoeken en stop ik het in een van mijn tassen.
Beelduitsplitsing
Marrakech, Marokko, . Ik denk dat deze afbeelding veel zegt over mijn stijl van fotograferen. Dit is een straatbeeld dat elke dag voorkomt. Gemaakt tijdens een fietstocht naar Marokko. De belichting, kleuren en compositie, evenals het samenspel van architectuur en mensen, maken deze opname tot een van mijn persoonlijke favorieten. Ik breng graag tijd door op levendige plaatsen, kijk naar het leven om me heen en wacht op een interessant moment om vast te leggen.
